De laatste 2 weken in Tamale..
Door: sharlonwelleweerd
Blijf op de hoogte en volg Sharlon
16 Juni 2011 | Ghana, Accra
Ik wou het anders doen dan alle andere vrijwilligers. Alle vrijwilligers die ik heb zien vertrekken, die hadden stress en paniek omdat ze te weinig tijd hadden voor alles en dus de laatste weken alleen maar druk zijn geweest met van alles en nog wat. Ik heb het inderdaad anders gedaan, maar niet zoals ik wou…. Ik heb dingen moeten schrappen.. Nu weet ik niet wat de betere methode is..
Ik heb geen Ghanees rijbewijs kunnen kopen. MAAR dit komt omdat het 150GhC kost ( 75euro ) Alleen dat was als ik mijn rijbewijs bij me had en mocht dit niet het geval zijn, wat niet zo was natuurlijk, dan betaalde ik 300GhC ( 150euro! ) Het mannetje vroeg mij dan ook heel normaal of mijn ouders mijn rijbewijs niet op konden sturen. HALLO. 75euro voor een souvenirtje waar ik eigenlijk niks aan heb. Nee, dank u. Ik pas.
Het schilderen heb ik helaas ook van mijn lijstje moeten schrappen.. ik had daar echt geen tijd voor!
Gevangenis zien, had meneertje niet goed geregeld.. helaas, ik heb geen tijd voor een nieuwe afspraak!
Ik heb de laatste 2 weken op de afdeling obs/gyn gewerkt. Er zijn 7 verschillende units en ik heb op 5 daarvan gewerkt. Elke unit 2 dagen. ( De hoofdzuster had al in gedachte dat ik dan alle afdelingen kon doen, uuhm, mag ik ook nog weekend hebben?! )
Ik ben begonnen bij de Antenal Clinic. Hier komen de zwangere vrouwen en moeders met de baby’s voor een check na zoveel weken. Ik heb de eerste dag meegelopen met een midwife. Ik heb de baby in de buik mogen voelen ( ik heb echt geen idee hoe ik dit hier fatsoenlijk neerzet, maar ik bedoel dan voelen vanaf de buitenkant he! ) Ik kan nu onderzoeken hoe het kindje ligt en ik kan het hartje ook horen door een soort van toeter.
De 2e dag bij de postnatal clinic gezeten en dat betekende dat ik de kinderen moest wegen en advies moest geven over het eten ( voor zover dat mogelijk was met de taal! )
De volgende afdeling was gyneac. Hier lagen vooral vrouwen die een abortus hadden gepleegd buitenaf en dat niet helemaal goed is gegaan. Ze moeten het in het ziekenhuis dan nog een keer doen. De reden van abortus hier heb ik niet kunnen vinden, niemand wilde mij dat vertellen.
Toen, vrijdag, op mijn 20e verjaardag, de verloskamers!
Ik had een super sexy pakje geleend van een collega en heb ontelbaar veel bevallingen gezien, serieus ik ben de tel kwijtgeraakt. Dit komt ook wel omdat ze gewoon 3 bedden naast elkaar hebben staan, en als het dan druk is, is het lopend bandwerk.
Daarna de maternityward. Dat is een afdeling waar de trotse moeders na de bevalling mogen uitpuffen en de zenuwachtige aanstaande moeders nog even moeten wachten. Was niet echt interessant want iedereen liep als een kip zonder kop rond en het woord overzicht kennen ze niet.
En als laatst de operatiekamers! 1 woord: SUPER GAAF! Haha, ik heb verscheidene keizersnedes gezien en ook andere moeilijk noembare operaties! Ik heb niet mogen helpen.. maar dat mochten de medical-studenten niet eens, dus dat van mij was dan ook wel heel ver gezocht. (:
En toen, 10 juni, mijn 20e verjaaardag! Voor alle mensen die een midlifecrisis hebben, die geen 30 of 50 willen worden: Vier het in Ghana. Het lijkt gewoon op een gezellig feest, je vergeet dat je jarig bent! Dit allemaal dankzij de Ghanese mensen die geen cadeautjes geven! Haha.
De meesten weten niet eens hun exacte leeftijd, dus laat staan dat ze verjaardagen vieren!
Maar het was geweldig. Die lieve sister Somaya had een taart geregeld en ik had voor iedereen pinka zoo ( oliebollen! )
Ik heb mijn camera aan een broer gegeven die erg graag foto’s maakt, maar Ghanezen willen nog wel eens moeite hebben met alles op de foto te zetten ( een hoofd bijv. ) dus sommige foto’s..
Weer een heerlijke discussie gehad met mijn broers. Dit keer ging het over het castreren van honden. Haha, geweldig! Hoe die hier over dingen denken, geen idee wie ze dat leert. Een paar one liners:
- Als een mannelijke hond gecastreerd wordt, kan als ze sex hebben, het vrouwtje alleen nog maar vrouwelijke baby’s krijgen. Dat heeft namelijk te maken met de chromosomen.
- Als 2 vrouwtjeshonden het doen, kunnen ze alleen maar vrouwelijke baby’s krijgen, heeft ook met de chromosomen te maken.
- En ga zo maar door..
Zoals bij vele discussies heb ik ze maar gewoon gelijk gegeven, maar wel gezegd dat ze het niet hebben natuurlijk!
Ik heb het sponsorgeld verdeeld en aan verschillende instellingen gegeven. Aan mijn eerste werkplek, free & fair, heb ik veel spullen gegeven. Het is een kliniek die de consultaties gratis doen en er dus niks aan verdienen. Ik heb de voorraadkast even weer goed aangevuld. Voor de foto had ik een klein mandje met spulletjes. Voor het ziekenhuis waar ik 3 maanden gewerkt heb, had ik de spullen van Colinda ( beademingsballon etc ) en een geldbedrag. Ik heb gezegd dat ze zelf maar moesten kijken waar ze het aan wilden uitgeven, al heb ik ze natuurlijk wel een paar ideetjes gegeven voor verschillende afdelingen. ;)
Ik ben van plan om morgen naar het weeshuis te gaan! ( ik weet, alles mooi optijd, hihi. )
En dan 1 juli, 6.40am is het avontuur alweer afgelopen..
Of begint het dan pas: Weer terug in de Nederlandse maatschappij acclimatiseren, afstuderen, keuzes maken: werken of leren?
1 ding weet ik wel. Ik heb in Ghana veel geleerd en dat is een levenservaring die mij niemand meer afpakt. En ik heb in Ghana mijn zussen ontmoet!
Maar eerst nog even de toerist uithangen natuurlijk! ( wat ik verschrikkelijk vind, want ik voel mij nu een echte Dagomba en als je reist, moet je gewoon Engels praten, want dan spreken ze geen Dagbanli)
TOT SNEL! xx
Ps. Mark en ik beginnen onze reis op de moter! We gaan het noorden afreizen op de moter, gaaf he!
Psps. Vogels vliegen hier ook in een V en ik verwacht hier toch echt geen vorst! Haha.
Ik heb geen Ghanees rijbewijs kunnen kopen. MAAR dit komt omdat het 150GhC kost ( 75euro ) Alleen dat was als ik mijn rijbewijs bij me had en mocht dit niet het geval zijn, wat niet zo was natuurlijk, dan betaalde ik 300GhC ( 150euro! ) Het mannetje vroeg mij dan ook heel normaal of mijn ouders mijn rijbewijs niet op konden sturen. HALLO. 75euro voor een souvenirtje waar ik eigenlijk niks aan heb. Nee, dank u. Ik pas.
Het schilderen heb ik helaas ook van mijn lijstje moeten schrappen.. ik had daar echt geen tijd voor!
Gevangenis zien, had meneertje niet goed geregeld.. helaas, ik heb geen tijd voor een nieuwe afspraak!
Ik heb de laatste 2 weken op de afdeling obs/gyn gewerkt. Er zijn 7 verschillende units en ik heb op 5 daarvan gewerkt. Elke unit 2 dagen. ( De hoofdzuster had al in gedachte dat ik dan alle afdelingen kon doen, uuhm, mag ik ook nog weekend hebben?! )
Ik ben begonnen bij de Antenal Clinic. Hier komen de zwangere vrouwen en moeders met de baby’s voor een check na zoveel weken. Ik heb de eerste dag meegelopen met een midwife. Ik heb de baby in de buik mogen voelen ( ik heb echt geen idee hoe ik dit hier fatsoenlijk neerzet, maar ik bedoel dan voelen vanaf de buitenkant he! ) Ik kan nu onderzoeken hoe het kindje ligt en ik kan het hartje ook horen door een soort van toeter.
De 2e dag bij de postnatal clinic gezeten en dat betekende dat ik de kinderen moest wegen en advies moest geven over het eten ( voor zover dat mogelijk was met de taal! )
De volgende afdeling was gyneac. Hier lagen vooral vrouwen die een abortus hadden gepleegd buitenaf en dat niet helemaal goed is gegaan. Ze moeten het in het ziekenhuis dan nog een keer doen. De reden van abortus hier heb ik niet kunnen vinden, niemand wilde mij dat vertellen.
Toen, vrijdag, op mijn 20e verjaardag, de verloskamers!
Ik had een super sexy pakje geleend van een collega en heb ontelbaar veel bevallingen gezien, serieus ik ben de tel kwijtgeraakt. Dit komt ook wel omdat ze gewoon 3 bedden naast elkaar hebben staan, en als het dan druk is, is het lopend bandwerk.
Daarna de maternityward. Dat is een afdeling waar de trotse moeders na de bevalling mogen uitpuffen en de zenuwachtige aanstaande moeders nog even moeten wachten. Was niet echt interessant want iedereen liep als een kip zonder kop rond en het woord overzicht kennen ze niet.
En als laatst de operatiekamers! 1 woord: SUPER GAAF! Haha, ik heb verscheidene keizersnedes gezien en ook andere moeilijk noembare operaties! Ik heb niet mogen helpen.. maar dat mochten de medical-studenten niet eens, dus dat van mij was dan ook wel heel ver gezocht. (:
En toen, 10 juni, mijn 20e verjaaardag! Voor alle mensen die een midlifecrisis hebben, die geen 30 of 50 willen worden: Vier het in Ghana. Het lijkt gewoon op een gezellig feest, je vergeet dat je jarig bent! Dit allemaal dankzij de Ghanese mensen die geen cadeautjes geven! Haha.
De meesten weten niet eens hun exacte leeftijd, dus laat staan dat ze verjaardagen vieren!
Maar het was geweldig. Die lieve sister Somaya had een taart geregeld en ik had voor iedereen pinka zoo ( oliebollen! )
Ik heb mijn camera aan een broer gegeven die erg graag foto’s maakt, maar Ghanezen willen nog wel eens moeite hebben met alles op de foto te zetten ( een hoofd bijv. ) dus sommige foto’s..
Weer een heerlijke discussie gehad met mijn broers. Dit keer ging het over het castreren van honden. Haha, geweldig! Hoe die hier over dingen denken, geen idee wie ze dat leert. Een paar one liners:
- Als een mannelijke hond gecastreerd wordt, kan als ze sex hebben, het vrouwtje alleen nog maar vrouwelijke baby’s krijgen. Dat heeft namelijk te maken met de chromosomen.
- Als 2 vrouwtjeshonden het doen, kunnen ze alleen maar vrouwelijke baby’s krijgen, heeft ook met de chromosomen te maken.
- En ga zo maar door..
Zoals bij vele discussies heb ik ze maar gewoon gelijk gegeven, maar wel gezegd dat ze het niet hebben natuurlijk!
Ik heb het sponsorgeld verdeeld en aan verschillende instellingen gegeven. Aan mijn eerste werkplek, free & fair, heb ik veel spullen gegeven. Het is een kliniek die de consultaties gratis doen en er dus niks aan verdienen. Ik heb de voorraadkast even weer goed aangevuld. Voor de foto had ik een klein mandje met spulletjes. Voor het ziekenhuis waar ik 3 maanden gewerkt heb, had ik de spullen van Colinda ( beademingsballon etc ) en een geldbedrag. Ik heb gezegd dat ze zelf maar moesten kijken waar ze het aan wilden uitgeven, al heb ik ze natuurlijk wel een paar ideetjes gegeven voor verschillende afdelingen. ;)
Ik ben van plan om morgen naar het weeshuis te gaan! ( ik weet, alles mooi optijd, hihi. )
En dan 1 juli, 6.40am is het avontuur alweer afgelopen..
Of begint het dan pas: Weer terug in de Nederlandse maatschappij acclimatiseren, afstuderen, keuzes maken: werken of leren?
1 ding weet ik wel. Ik heb in Ghana veel geleerd en dat is een levenservaring die mij niemand meer afpakt. En ik heb in Ghana mijn zussen ontmoet!
Maar eerst nog even de toerist uithangen natuurlijk! ( wat ik verschrikkelijk vind, want ik voel mij nu een echte Dagomba en als je reist, moet je gewoon Engels praten, want dan spreken ze geen Dagbanli)
TOT SNEL! xx
Ps. Mark en ik beginnen onze reis op de moter! We gaan het noorden afreizen op de moter, gaaf he!
Psps. Vogels vliegen hier ook in een V en ik verwacht hier toch echt geen vorst! Haha.
-
16 Juni 2011 - 15:26
Colinda:
Hey Sharlon,
Lastig is dat hè al dat afscheid nemen en dan bedenken dat je na zo'n lange tijd nog steeds tijd te kort komt! Helemaal super om de foto te zien waarin je de beademingsballon overhandigd, nu heb ik het gevoel dat in ieder geval goed terecht is gekomen! Geniet nog van je laatste daagjes in Ghana, en pas je op met de motor ;-)
Liefs Colinda
PS: wat een onwijs gave jurk heb je aan! -
16 Juni 2011 - 15:27
Ben:
HEEY!!
Wat een super mooie foto's!
Sterkte met het afscheid nemen en tot 1 juli!
KUS -
16 Juni 2011 - 16:47
Madelon:
hey ooh de tijd gaat snel he! zelfs hier gaat het snel sharlon ik heb echt niet het idee dat de 5 maand al om zijn. ook al zie ik je graag weer terug:D ooh gaaaf motor! wel voorzichtig doen dame en wat grappig dat ze ook in v vliegen hahha
liefs madelon
-
16 Juni 2011 - 21:08
Ria:
He Sharlon,
Zit er alweer bijna op je avontuur. Sterkte met afscheid nemen van alle lieve mensen om je heen daar en geniet nog de laatste dagen in Ghana.
Doe niet te avontuurlijk, met de motor en zo, want er wachten in Nederland nog heel veel lieve mensen met smart op jou.
Groetjes en tot gauw. -
17 Juni 2011 - 18:39
Johan En Leonora:
We lezen je verhaal op een regenachtige avond in de caravan op een natte camping in België. We willen wel ruilen.
Alweer een mooi verhaal om te lezen en wat een mooie foto's. Afscheid nemen is altijd moeilijk zeker als je niet weet of je deze mensen ooit nog eens weer ziet. Sterkte!
Geniet van je vakantie en tot 1 juli.
Knuffels van ons. -
17 Juni 2011 - 21:07
Mam:
Tja èèn van je laatste verhalen vanuit het warme Ghana, de stage zit er op en de vakantietijd is nu aangebroken. Geniet dubbelop van deze bijzondere vakantie. Ook al is het moeilijk om afscheid te nemen van de Fam. Osman, Meet Africa en het relaxe leventje wij wachten met smart op je terug komst.
Liefs mam -
18 Juni 2011 - 21:56
Jannie:
ja afscheid nemen is niet leuk en je hebt daar een leuke tijd gehad nu nog je vakantie weet wat je doet wees wel voorzichtig en tot over veertien dagen in het kliedernatte nedreland het kan hier wel herfst zijn veel wind en regen dus geniet nog een tijdje van het warme weer daar en tot over veertien dagen xxx oma -
19 Juni 2011 - 10:29
Papa:
Hallo Sharlon.
Het is mooi dat je er zo veel geleerd hebt en weer een ervaring rijker bent.
Ik weet zeker dat de mensen in Ghana die jou ontmoet hebben het ook niet snel zullen vergeten en ook een ervaring rijker zijn.
Tot snel.
Liefs Papa -
22 Juni 2011 - 11:53
Somaya:
Antere my dear sister,
oh ik heb echt zo lang gekeken op je blog of je nu al iets nieuws had geschreven of niet; en nu blijkt dat je al 6 dagen geleden iets had geschreven ^^. Echt leuk om te lezen en je foto's te bekijken-mis het nog meer als ik het zo zie. Btw DEVJIELLA PAM; the dress is MADE for u! Enjoy the travell en ga maar lekker op zoek naar mensen van het noorden in het zuiden ; hihi ^^ je komt ze tegen hoor! <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
