Alweer een poosje geleden! - Reisverslag uit Accra, Ghana van Sharlon Welleweerd - WaarBenJij.nu Alweer een poosje geleden! - Reisverslag uit Accra, Ghana van Sharlon Welleweerd - WaarBenJij.nu

Alweer een poosje geleden!

Door: sharlonwelleweerd

Blijf op de hoogte en volg Sharlon

18 Mei 2011 | Ghana, Accra

Ik zal beginnen met het meest smakelijke verhaal!
Ik heb pepe pepe gegeten! Mocht iemand niet weten wat dit is, dat is gekookte yam ( aardappel ) waar ze doue doue ( kruiden ) en zout bij doen. Daarnaast hebben ze een tomatensoepje gemaakt en die wordt er ook bij ingegooid. Dan wordt alles gestampt en dan krijg je aardappelpuree met grote stukken yam ertussen want die zijn niet goed geplet. Maar het ziet eruit als wat je produceert wanneer je herstellende bent van salmonella. ;)
Ik kreeg dit te eten want de yam die ze verbouwen op het land, die verkoopt niet zo goed, dus er blijft veel yam over. Elke avond krijg ik yam, maar ze probeert er een beetje variatie in te brengen, dus waarom geen aardappelpuree. De kat was er in ieder geval erg blij mee.. hihi.

We zijn naar een waarzegger geweest. Haha, super grappig!
Niet dat ik er volledig in geloof, maar ik was wel heel nieuwsgierig hoe hij het ging doen.
Ze hadden ons verteld dat hij geen slecht nieuws ging brengen, hij vertelde alleen de goede dingen.
Toch ietwat zenuwachtig zaten we op het bankje te wachten op onze beurt. Maikel mocht eerst. Toen hij een poosje later terugkwam kon ik niet zo goed aan zijn gezicht aflezen wat hij er nu van vond. Dus maar met goede moed naar de man toe. Gelukkig mochten Somaya en ik samen ( haha, schijters ook he! ) Somaya moest eerst. Ze moest 1 cedi (50eurocent) in haar hand houden met een schelp en een wens doen.
Daarna moest ze de cedi & de schelp in een bakje doen bij de rest van de schelpjes en knoopjes.
Hij begon wat aan het bakje te rammelen en dingen te roepen. Somaya zou haar leven gezond blijven en zeker 100 jaar worden met 4 kinderen. Goed vooruitzicht!
Nu ik! Bij mij hetzelfde verhaal en hij begon ook te rammelen en te roepen. Alleen zei hij bij mij alleen maar hmmm ( met een moeilijk gezicht ) Oh… Oh.. dat is geen goed teken? Weer rammelen en toen vertelde hij alsof het de normaalste zaak was; You get 5 childeren, all will be boys. Noooo, all boys? ( nu was ik het die een moeilijk gezicht had ) Maar gelukkig had hij goed advies: If you pray really hard to God, he will give you 1 girl. 5 jongens… wat moet ik met 5 jongens…
Maar ze zouden allemaal succesvol worden: Dokter, rechter, accountant, militair iemand, advocaat. Daar ben ik blij om meneer de waarzegger! Haha.
En ik moest meer mannelijke vrienden maken. Het was een beetje een vaag verhaal, maar als ik meer met mannen omging, dan werd ik heel succesvol in het leven.
Waar hij ook zeker van was was dat ik nog veel meer ging reizen. Maar dat kan hij natuurlijk ook uit mijn enthousiaste verhalen vertellen, want volgens mij vertelde Somaya en ik onbewust best veel, en verklapten we zo ook veel voor de beste man.
maar ach, dit alles voor maar 50eurocent!

Heerlijk, je krijgt hier zo snel discussies! En ze zijn nog leuk ook, want het gaat op de Ghanese manier!
Op een avond zei een broer tegen mij dat vriendjelief straks niet meer van me hield omdat ik pukkels heb gekregen in Ghana. Discussie! Dus jij wil beweren dat wanneer iemand verandert van de buitenkant, dat je niet meer van diegene houdt? Het was zelfs zo erg dat hij zei: Als mijn vrouw haar been verliest, dan gooi ik haar het huis uit. Ik heb hem dan ook de hele avond met open mond aangekeken..
Een collega vroeg aan mij waarom ik met de bus naar Accra ben gegaan en waarom niet met vliegtuig. Uuh, omdat mij dat in totaal 400 GHC kost ( 200euro). Nou, je bent toch rijk? Discussie! Hij snapte maar niet dat ik mijn geld liever aan iets anders besteedde..
Een man kan van meerdere vrouwen tegelijkertijd houden. Discussie. Tuurlijk kan dat niet. Je kunt je hart maar aan 1 persoon geven! Mijn broers waren het daar niet mee eens..

Dan ben je heerlijk aan het eten koken met je zus ( ik doe nu al veel meer! ) en dan wordt je opeens de vraag gesteld met wie je trouwen wil; mohammed of roaf? ( klein detail, dit gesprek wordt gevoerd met behulp van een tolk. ;) )
Uuh, trouwen? Sorry, ze zijn te laat en sowieso: Roaf heeft nog maar 1x in al die tijd dat ik nu hier ben deseba tegen mij gezegd en meer heb ik ook niet van hem gehoord, zelfs geen reactie als ik iets tegen hem zei.
En Mohammed praat alleen maar heel eigenwijs Dagbanli tegen mij terwijl hij heel goed engels kan. Hij heeft mij een keer uitgelegd dat hij dat doet zodat ik sneller Dagbanli leer. Dat is heel lief, maar dan moet je wel na elke zin even uitleggen wat je zegt, anders dan heb ik geen idee wat je allemaal zegt. Het grappige is dat die zus die mij dat vroeg, de vrouw is van Roaf, dus dat zou betekenen dat ik dan zijn 2e vrouw wordt! Gezellig, maar bedankt!

Ik heb voor papa een foto gemaakt om als kaartje op te sturen voor zijn verjaardag!
Ik had op een papiertje geschreven: Gefeliciteerd Papa! Ik heb aan een zusje gevraagd of ze alle kinderen in de buurt wilde verzamelen want ik wilde graag foto’s maken. Dat hoefde ik maar 1 x te vertellen! Binnen 10 minuten stond de compound vol met kinderen en nieuwsgierige papa’s en mama’s. Zelfs papa begon zich ermee te bemoeien en ging de kinderen op de juiste plek zetten, erg leuk! Ik heb nog geprobeerd of ze gefeliciteerd papa konden zeggen, maar dat was toch echt te lastig. Dan maar een leuke foto!

Ik ben weer een hele ervaring rijker:
Ik zag mijn zus al een paar keer fanatiek met blaadjes en allerlei kruidjes op haar hand smeren. Na een poosje vroeg ik aan mijn broer (tolk) waarom ze dit deed. Toen ze haar hand liet zien, viel mijn mond open. Het blijkt dat ze al 3 weken een opgezwollen hand en vooral duim heeft. Met een raar geel puntje op haar duim. Toen ik vroeg waarom ze nog niet naar een kliniek of ziekenhuis was geweest was het antwoord heel simpel: Ik vertouw zwarte artsen niet! Opnieuw viel mijn mond open van verbazing. Pardon? Ja, ( de broer begon heel enthousiast te vertellen ) er was eens iemand die had ’s ochtends hoofdpijn gehad en was naar een kliniek gegaan en kreeg medicatie. Toen hij de medicatie had ingenomen, was hij niet lekker geworden en onderweg naar het ziekenhuis was hij overleden… ja, juist. Dit kan ook komen door de ziekte… Nee,nee. Het was echt de medicatie die hem gedood had. Dus nu vertrouwen ze zwarte dokters niet. Toen ik vroeg of ze dan wel met mij naar een witte dokter wilde, knikte ze hevig ja. Dus zo gezegd, zo gedaan.
Om 8 uur waren we in het ziekenhuis en om 14.30u gingen we richting huis.
In die tussentijd hebben ze haar bloeddruk gemeten, hebben we de arts gezien, moesten we een X-ray maken en hebben we de arts weer gezien. In die tussentijd ben ik ook nog de medicijnen gaan halen die ze hadden voorgeschreven. Het systeem is zo anders: Je folder wordt op een stapel gelegd na het bloeddruk meten, wanneer er 10 folders zijn, worden ze naar de arts gebracht en moet je gaan wachten tot je geroepen wordt. Alleen het roepen laat nog altijd wel even op zich wachten.. want het blijkt dat alle medische mensen voor mogen dringen. Dus die doen dat dan ook zonder gene. Toen ze ontdekten dat ik ook een verpleegkundige was werd ik vreemd aangekeken waarom ik dat dan ook niet deed. Uuh, omdat ik net als iedereen netjes op me beurt wacht, waarom zou ik mogen voorkruipen? Omdat ik een verpleegkundige ben en levens moet redden, dus dit is verspilde tijd. Oke… soms krijg ik echt geen hoogte van die mensen. Maar zus heeft antibiotica gekregen en het gaat nu weer een stuk beter!

Laptop stuk…
Op een avond wou ik heel fanatiek bezig voor school, start je de laptop op, krijg je alleen een wit scherm en meer niet. Oh, shit. Maar een “super aardig” mannetje is zo vriendelijk geweest om hem voor mij te maken. Ik ben een preek rijker en de inhoud van de portemonnee armer, maar hij doet het weer! Er was iets met de kleine dingen van een beeldscherm? Eigenlijk weinig moeite gedaan om naar hem te luisteren. Maar ik was maar een lucky girl! Jawel meneer, dankjewel meneer, fijne dag meneer! Haha.

Tot het volgende verhaaltje, xxx
Na wun larace.

  • 18 Mei 2011 - 15:03

    Wim:

    gewonnen!

  • 18 Mei 2011 - 15:10

    Wim:

    sorry.... nu ook gelezen was weer een mooi verhaal. Dat van die waarzegger klopt vast.. hihi...

  • 18 Mei 2011 - 15:24

    Ben:

    Jammer had graag willen winnen Wim!!^^

    5 Jongens! Euhm...

    Kom maar gewoon terug als je eraan toe bent!
    Zal altijd van je blijven houden!

    XXX

  • 18 Mei 2011 - 15:39

    Madelonnetje:

    hey super goed van je dat je je zusje hebt meegenomen! De foto is super echt lief joh van je:D
    veel liefs madelon
    nog even en je bent weer terug:D:D

  • 18 Mei 2011 - 16:32

    Mam:

    De kaart is echt super mooi en heeft dan ook een prominente plek in de kamer. Wat betreft de "kleinkinderen" nou Ben............Ha ha

    Voor de rest lekker genieten.

    Dikke kus en knuffel HVJ,
    Mam

    Na wun larace

  • 18 Mei 2011 - 17:17

    Leonora:

    Weer zo'n leuk verhaal.
    Fijn zo'n waarzegger. Ik hoor wel wanneer ik moet beginnen met sokjes breien. (Wacht nog maar een poosje)

    Knuffel van ons.

  • 19 Mei 2011 - 17:39

    Papa:

    Leuk hoor 5 voetballers en iemand voor in het doel.
    En met dat eten dat gaan we thuis toch niet allemaal uitproberen ????
    Liefs papa

  • 19 Mei 2011 - 20:51

    Jannie:

    je verhaal is weer prachtig mooi jij beleeft wel heeel veeel daar maar we blijven genieten je kan zo voor schrijver door geniet maar van alles wat nog op je pad komt

  • 20 Mei 2011 - 13:31

    Jalita:

    weer heel wat beleefd!
    heel wat discussies gehad.. wat lijkt me dat grappig om een keer te zien(A)
    haha

    liefs

  • 04 Juni 2011 - 08:03

    Steffie:

    Hoe ga je je kinderen noemen XD??

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ghana, Accra

Sharlon

Actief sinds 28 Dec. 2010
Verslag gelezen: 268
Totaal aantal bezoekers 48140

Voorgaande reizen:

01 September 2015 - 13 December 2015

Warme hart van Afrika.

20 September 2012 - 26 Januari 2013

Nog een keer!

30 Januari 2011 - 01 Juli 2011

Dromen waarmaken!

Landen bezocht: